Czym zająć malucha?

Hej:) w miarę szybciutko udało mi się uszyć dla Jagódki woreczki sensoryczne i od razu na ciepło Wam pokazuję. Wszystko zdążyłam dziś zrobić podczas jej snu. W sumie to nic wielkiego cztery woreczki i cztery małe pokrowce uszyć ale jednak czas pochłania. Najdłużej  mi zeszło z pokrowcami, ponieważ później jeden bok zszywałam ręcznie starając się, aby nie było śladu czyli szyjąc z zewnątrz ale jednak od wewnątrz:)

Woreczki sensoryczne mają wielkość ok.16 na 11 cm.

Tak wyglądają woreczki bez pokrowców

Wypełniłam je w ten sposób: jeden woreczek całym grochem, drugi połówkami grochu, trzeci ryżem a czwarty w połowie całym grochem w połowie połówkami, bo tak mi akurat zostało. Nie ukrywam, że najfajniejsze są te trzy z grochem:)

A tak już z pokrowcami.

Gdy Jagoda się obudziła okazało się, że pomysł był fantastyczny. Naprawdę długo się bawiłyśmy na różne sposoby a śmiechu przy tym co nie miara. Nosiła je oczywiście na głowie, na nogach, podrzucała do góry. Ułożyłam jej trasę z woreczków, musiała przez nie przeskakiwać, omijać je slalomem. etc. Rzucałyśmy nimi również w siebie i do siebie. Super zabawa i zajęcie dla takiego malucha:) Dziecko się bawi i ćwiczy jednocześnie. A Wy pamiętacie takie woreczki z przedszkola?

No nie były takie kolorowe, ale mimo to je bardzo lubiłam:)

Pozostaje mi jeszcze pochwalić się niespodzianką. Wzięłam udział w Konkursie wielkanocnym na blogu  Jedna z pięciu szycie moja pasja. Należało zgłosić swoją pracę tematycznie związaną z wielkanocą. Ja zgłosiłam swojego króliczka w zamian otrzymałam wyróżnienie oraz nagrodę niespodziankę.

A oto co otrzymałam

Torba jest prześliczna, taka romantyczna, moje ulubione kwiaty, koronki...zachwyciła mnie mocno. Wielkością w sam raz na książkę. Będę ją na pewno zabierała w podróż z książką w danym momencie czytaną. Bardzo mi się przyda:) Małgosi najmocniej dziękuję:) Podziwiam trud i pracę włożoną w stworzenie torby:) Za to papierki kuszą, aby zacząć robić kartki:))

Pozdrawiam Was cieplutko:)