Łucja

A więc znów witam się po długiej przerwie. Przede wszystkim dziękuję Wam za obecność i serdeczne wpisy pod poprzednim postem. Mocno mnie poruszyłyście i nawet nie spodziewałam się, że tak wiele z Was do mnie zajrzy i zostawi tyle ciepłych słów:)

Dziś przychodzę z wieściami, że Łucja pojawiła się na świecie. Zaskoczyła nas wcześniej bo już 17 marca. Tak jak marzyłam urodziła się cała i zdrowa, a maleńka jak Jagódka bo z wagą 2800, 52 cm. Taki właśnie mój okruszek :)

Szybciutko wypuścili nas ze szpitala bo nie było żadnych komplikacji a mała od razu pięknie jadła i przybierała na wadze. Równie prędko zaczęliśmy organizować się w domu. Jagoda wbrew moim obawom w miarę szybko zaakceptowała siostrę. Jedynie na początku mówiła, że trzeba ją odwieźć do szpitala ale wytłumaczyliśmy jej, że Lusia jest już nasza, jest naszą córeczką a jej siostrą i nigdzie jej nie oddamy:) Z czasem zaczęła ją głaskać po główce, całować i przytulać. 

Organizacja tym razem była bardzo łatwa.  W przeciwieństwie do pierwszej córci, Łucja jest bardzo grzeczna. Właściwie nie odczuwamy jej obecności. W ogóle nie płacze, dużo śpi, jest dla mnie łaskawa i w dzień i w nocy. A nawet można przy niej hałasować!:)
To wszystko jest dla mnie nowością a jednocześnie darem po prawie trzech latach przebywania z mega aktywnym dzieckiem od pierwszych dni:) Zawsze zazdrościłam innym mamom, gdy opowiadały, że mają tak spokojne dzieci. Teraz sama tego doświadczam i aż uwierzyć nie mogę. Teraz jest inaczej. Diametralnie inaczej:)
W każdym razie, dzięki temu, że nie ma z nią problemów jestem bardzo spokojna, wypoczęta i szczęśliwa. Mam czas na inne obowiązki i zajęcia.

A przede wszystkim jestem szczęśliwa bo mam dwie przesłodkie, przekochane, zdrowe i śliczne córeczki :)))) Nic więcej mi do szczęścia nie potrzeba.

Postaram się do Was w wolnej chwili zajrzeć:) jestem ciekawa co u Was słychać, co porabiacie i tworzycie. Wiem, że mam ogromne zaległości. Teraz przy dwójce na pewno czasu mi nie przybędzie ale spróbuję:)